Yokyakarta

Donderdag 11 februari

Na de eerste nacht in ons hotel in Yokyakarta in onze mooie kamer met badkamer half buiten en bij Edith ( die een angst voor kikkers heeft) een kikker in de wc, ontbijten we bij het zwembad. Heerlijk bruin brood met natuurlijk een ei.
Met de taxi naar de Marlioboro, de winkelstraat vanYokyakarta. Shoppen! Veel winkels met batik, bloedje heet.
We verzamelen een lunch uit de Holland Bakery shop, heerlijk stokbrood en een stuk appeltaart. In de supermarkt is als beleg alleen sandwichspread en een chocoladetablet geschikt.

Om 15 uur worden we opgehaald door Lena, een Duitse vrouw van ongeveer 35 jaar die samen met haar vriendin Nora die twee kinderen heeft, Lulu van 11 jaar en Pepe van 6 jaar aan de buitenrand van Yokjakarta een kindergarten hebben.
Het heet Kulila. Het is een gebouw met een grote tuin eromheen, mooi geschilderd en met vrije school speelgoed. Ze hebben 7 kinderen. Er zijn twee teachers, Okta een lerares engels uit Indonesië en een man met een dramatisch verleden.. De opvoeding kan hier zo streng zijn dat je in de grond wordt gestopt voor een dag, op je hoofd na, als je iets stouts hebt gedaan of vastgebonden aan een boom waar grote mieren over je heen lopen. Deze man was weggelopen toen hij 8 jaar was. Hij had op straat gezworven, was gaan helpen met timmeren, vond ouders die zich over hem ontfermden, ging naar school en was nu getrouwd en had een kind. Hij verraste iedereen door zijn wijsheid. Hij vond een keer duizend euro en heeft toen zes uur zitten wachten tot de eigenaar kwam, die het nodig had voor zijn zieke vrouw om een operatie te betalen en die er een stuk land voor verkocht had. We horen ook dat er veel alcohol zelf gemaakt wordt en dat dit een groot probleem is. Er wordt ook veel drugs gebruikt. Hiervoor ga je onmiddellijk de gevangenis in, ook als je er alleen maar bij zit. De president geeft weinig vrijheid.
Ze vertellen ook dat er veel ongelukken gebeuren in het verkeer.

Ze nodigen ons uit om mee uit eten te gaan. We gaan naar Milas, een gerenommeerd vegetarisch restaurant, Nora is ook vegetariër. Het is hier heel leuk en het eten is erg lekker. We eten zelfs sla.
We praten de hele avond over de mogelijkheden en voetangels en klemmen van hun initiatief. We zeggen toe hen zo mogelijk te helpen. Ze zijn ons heel dankbaar.

Vrijdag 12 februari

Om 9 uur hebben we de kookworkshop bij via via, een leuk restaurant waar veel alto’s komen. Maddy is de vrouw die ons lesgeeft. Met haar gaan we naar de markt om inkopen te doen voor de rendang, gado gado, tempé, zoet en zout die we gaan maken. Dit is nogal wat met kippen, inclusief kop en vogeltjes die daar liggen. Maar het eten is heerlijk en we leren veel.

Zwemmen.. Het is warm, heerlijk.

Emiel onze man van Indotracks die alles geregeld heeft komt even langs. Een gezellige vent die nog wat info geeft. Wij zijn zeer tevreden over zijn organisatie en raden iedereen aan die een dergelijke trip wil maken dat via hem te doen.S'avonds weer naar Milas.

Zaterdag 13 februari

Sugi is weer onze chauffeur voor de laatste dag. We nemen met pijn in het hart afscheid, het was een betrouwbare safe rijdende chauffeur die zich nergens druk om maakte en waarbij we ons geen moment onveilig hebben gevoeld.

Bezoek aan Prambanan staat op het programma. De grootste hindoeïstische tempel van de wereld.
We krijgen een gids die er een boek over heeft geschreven en ons overlaadt met informatie over Brahama met de vier gezichten wat staat voor aarde, water, lucht en vuur en die de creator wordt genoemd. Shiva, de destroyer, met het ramayana verhaal en vishnoe, de protector waar het kamasoetra verhaal bij hoort. Ieder heeft zijn eigen tempel.
Met een treintje gaan we naar de tempel ernaast wat een boeddhistische tempel is. Er is ook een moskee vlakbij en een kerk. Na veel strijd hebben ze besloten naast elkaar te leven in vrede.

Hierna rijden we naar Cota Gede het zilverdorp. We zien het proces van zilveren sieraden maken. Ze hebben mooi fijn zilverwerk.

S'avonds eten we in het hotel. Er is een verhaal met een dansvoorstelling. Er zijn veel mensen en er is gelegenheid tot vragen stellen na afloop. Thema’s die langskomen zijn: straf en inwijding. Water als vernietigingskracht en als voeding.