Dieng plateau en Borobudur

Maandag 8 februari

Om half acht zijn Kenny en Iwan in de lobby van het hotel om afscheid te nemen. Het is ontroerend. We hebben een tekst op een A4 geschreven op vraag van hen om hen te ondersteunen als het moeilijk gaat.
Om 8.30 uur vertrekken we met de trein naar Kroya. Een prachtig landschap wederom, groen, groen, groene sawa’s , bergen, dalen en wolken.
Om 13.41 zijn we er. Sugi, de driver staat al klaar. We rijden naar Wonosobo op 900 mrt.
We verblijven in het Kresnahotel, een mooi koloniaal verblijf. Ton maakt als grap: “ klap eens in je handjes”, zoals een koloniaal placht te doen vroeger als hij personeel riep.

Ook hier eindeloze sawa ’s en dat is nog niet genoeg voor de 250 miljoen mensen die hier wonen en drie keer per dag rijst eten.

We zien uitgedoofde vulkanen met daarop bananen, kokosbomen, mango’s, rambutan, doerian, papaya, carica, dragonfruit en nog veel meer.

Sugi vertelt dat hij vroeger ook bananenbloemen at. Ze hadden tien kinderen en waren arm.

Manda schrijft op Facebook dat ze onze aanwezigheid heeft beleefd als een Fountain of hope.

Dinsdag 9 februari

Om 8 uur vertrekken we naar het Dieng plateau, een krater van een vulkaan, die ligt op 2000 mrt. In dit koelere klimaat met vruchtbare grond worden veel groenten verbouwd tegen de berg op, er is geen plekje onbenut.

We bezoeken een hindoetempel. Het voelt geheimzinnig aan. Een man vertelt dat de tempel is opgerezen uit de aarde en dat er daaronder nog veel heiligs aanwezig is.

We rijden naar de krater Kidjang ( hert). Het borrelt en stoomt hier. Er zijn mudpools en er zijn hete bronnen. De plekken verspringen steeds vandaar de naam hert.

We rijden door een bananenjungle. We drinken Luwak koffie onverteerde koffie bonen die de civetkat uitgepoept heeft. Lekkere sterke koffie.

We komen aan bij de cottages tussen de rijstvelden: rumah Dharma. Een idylle vlak bij de Borobudur.

Sugi vertelt over zijn dochter, die 13 januari is overleden aan een infectie door een spiraaltje. Zijn kleindochter van vijf jaar is kortgeleden ook overleden. Hij zegt erover: ‘ that is life’.

Na een prachtige zonsondergang krijgen we een heerlijk rijsttafel met kikkerconcert.


Woensdag 10 februari
We zijn wakker voor een mooie zonsopkomst.

Om 7 uur fietsen we naar de Borobudur met Yamal,, een gids. We hebben zicht op de drie vulkanen die eromheen staan, met name de Merapi heeft al veel schade aangericht.
De Borobudur heeft 10 levels. Beneden het level desire met reliëfs hierover.
Met name het gebruik van alcohol wordt gezien als juseless. Het tweede tot zevende level gaat over het spirituele. Hier zie je het leven van Boeddha uitgebeeld.
Het 7e -10e is het nirwana. Hier staan 72 stupa’s met boeddha’s erin. Als je ze aanraakt krijg je een gelukkig leven. Ronde vormen verbeelden het altijd doorgaande, de vierkante de vier regels van het boeddhisme en de achtvormige, het achtvoudige pad.
Hierna fietsen we met Yamal door dorpjes, we bezoeken een markt met mooie vruchten, maar ook met geuren die je niet wil ruiken. We bezoeken een huis Soyafabriekje en een potterie waar we zelf een schaaltje draaien.
Nat van het zweet komen we thuis. Na een douche, ik begrijp nu waarom je meerdere keren per dag wil douchen, en een heerlijke lunch, vertrekken we.

We gaan naar de tempel van de grote boeddha dan door naar Yokyakarta een schilderachtig tempo doeloe hotel met centraal een heerlijk zwembad. Even rust. Het regent ook.

S’ avonds gaan we naar een dans voorstelling. Het Ramayana verhaal wordt gedanst. Dit is het bekende verhaal over Rama en Sinta uit de baghavat gita. Het is prachtig.

Erna zijn we te moe. Snel naar bed.